فیلم Vampyr 1932

این فیلم واقعا یک داستان تدریجی و آرام است، اما ارزشش را دارد... جولیان وست (با نام مستعار بارون نیکولاس د گونزبورگ) در نقش "آلن گری" یک روح سرگردان است که به یک مهمان‌خانه دورافتاده در یک دهکده کوچک می‌رسد. وقتی یک مرد سالخورده وارد اتاقش می‌شود و درباره مرگ قریب‌الوقوع یک زن صحبت می‌کند و سپس کتابی به او می‌دهد، قهرمان ما به جستجو...

این فیلم واقعا یک داستان تدریجی و آرام است، اما ارزشش را دارد... جولیان وست (با نام مستعار بارون نیکولاس د گونزبورگ) در نقش "آلن گری" یک روح سرگردان است که به یک مهمان‌خانه دورافتاده در یک دهکده کوچک می‌رسد. وقتی یک مرد سالخورده وارد اتاقش می‌شود و درباره مرگ قریب‌الوقوع یک زن صحبت می‌کند و سپس کتابی به او می‌دهد، قهرمان ما به جستجو می‌پردازد و خود را در یک خانه قدیمی و ترسناک می‌یابد که در آنجا انواع و اقسام فعالیت‌های وحشتناک و خون‌آشامی را کشف می‌کند؛ و حالا مسابقه‌ای آغاز می‌شود تا موجود را شناسایی و نابود کند قبل از اینکه نفرین آن خسارت به بار آورد. این داستان به هیچ وجه شبیه به تصویر مدرن از خون‌آشام نیست؛ بلکه داستان با استفاده از رنگ‌ها و سایه‌ها به تصویر کشیده شده است - نور (یا کمبود آن) در اینجا بسیار مهم است؛ اثرات "سایه" نیز به طرز شگفت‌انگیزی شیطانی و روح‌گونه هستند. خود داستان شاید بهترین نباشد و کمی ناهموار به نظر برسد، اما این موضوع زیاد مهم نیست - این یک برداشت تطبیق‌یافته از یک داستان خوب است و تمرکز تِیِر بر روی ایجاد حس تهدید و تنش به خوبی جبران می‌کند. یان هیورونی‌مو در نقش دکتر محلی که سم توزیع می‌کند و سیبیل شمتز در نقش "لئون" (جالب است که هر دو بازیگر حرفه‌ای نیستند) در این روایت زیبا و ترسناک از کتاب لِفانو به خوبی درخشان هستند که با همراهی پیانوی پیچیده ولفگانگ زلر به زیبایی تقویت شده است. من سعی کرده‌ام فیلم‌های جوایز گرفته و مشهور بیشتری به لیست تماشای شبانه‌ام اضافه کنم! در گوگل به دنبال فیلم‌های ترسناک مشهور گشتم و "وَمپیِر" در بسیاری از لیست‌ها ظاهر شد. دیالوگ‌های بسیار کمی دارد و تقریباً می‌توان آن را یک فیلم صامت در نظر گرفت. عمدتاً در یک مهمان‌خانه قدیمی دانمارکی اتفاق می‌افتد. بدون لو دادن داستان، اگر شما طرفدار کلاسیک‌های ترسناک هستید، این فیلم باید در لیست شما باشد!! دیوید ن.