فیلم Urban Legend 1998

پس از یک سری قتل‌های عجیب و غریب، گروهی از دانشجویان در یک دانشگاه به تحقیق درباره این جنایات و ارتباط آن‌ها با قاتل پرداخته و متوجه می‌شوند که قاتل جنایات خود را بر اساس افسانه‌های شهری انجام می‌دهد و تصمیم می‌گیرند که از این کشتار جلوگیری کنند. این فیلم به مراتب بهتر از شهرتش است. یکی از ویژگی‌های مثبت آن این است که در زمان...

پس از یک سری قتل‌های عجیب و غریب، گروهی از دانشجویان در یک دانشگاه به تحقیق درباره این جنایات و ارتباط آن‌ها با قاتل پرداخته و متوجه می‌شوند که قاتل جنایات خود را بر اساس افسانه‌های شهری انجام می‌دهد و تصمیم می‌گیرند که از این کشتار جلوگیری کنند. این فیلم به مراتب بهتر از شهرتش است. یکی از ویژگی‌های مثبت آن این است که در زمان انتشار فیلم، ایده استفاده از مرگ‌ها بر اساس افسانه‌های شهری باعث ایجاد قتل‌های خلاقانه و اصلی شده بود. صحنه ابتدایی که در آن راننده پشتی سر بریده می‌شود، شروع فوق‌العاده‌ای برای یک فیلم است. همچنین، صحنه‌ای که دوست‌پسر مرده در حال معلق بودن بالای یک ماشین در جنگل است، تنش خوبی را ایجاد می‌کند، زیرا قاتل به طور مداوم سعی می‌کند به ماشین نفوذ کند. همچنین، سوءتفاهم در مورد رابطه جنسی و خنجرزنی بسیار جالب است، زیرا شرایط لازم برای وقوع آن به خوبی در کنار هم قرار گرفته و صحنه‌ای شگفت‌انگیز را ایجاد کرده است. این صحنه‌ها به طرز قابل توجهی با استفاده از افسانه‌های شهری در داستان گنجانده شده و به خوبی با هم ترکیب شده‌اند. صحنه‌های دیگری نیز وجود دارد، مانند جایی که او فردی را با لباس‌های معروف قاتل می‌بیند که یکی از دوستانش را در استخر تعقیب می‌کند، در حالی که او به شدت سعی دارد توجه او را جلب کند. صحنه تنش‌زای DJ در ایستگاه رادیو در حین طوفان نیز صحنه‌های هیجان‌انگیزی را ایجاد می‌کند. مشکل اصلی این فیلم این است که برای جذب مخاطب عام ساخته شده و به همین دلیل، خشونت آن تا حد زیادی کاهش یافته است. بسیاری از این قتل‌ها باید خشن‌تر می‌بودند و احتمالاً بسیاری از افرادی که به دنبال یک فیلم ترسناک با خون‌ریزی خوب هستند، ناامید خواهند شد. همچنین، فیلم در تلاش است تا همزمان با ایجاد ترس، به ژانر هم بخندد و در اینجا مثال‌هایی از ترس‌های بی‌مزه وجود دارد که چندان ترسناک نیستند. فیلم به خوبی از خودآگاهی برخوردار است. می‌داند که خنده‌دار و غیرمنطقی است و این آگاهی را در داستان به کار می‌گیرد. کشتارها نیز سرگرم‌کننده، هیجان‌انگیز و خلاقانه هستند، که این دقیقاً چیزی است که همه از یک فیلم ترسناک می‌خواهند، درست است؟ در مجموع، این فیلم یکی از بسیاری از فیلم‌های ترسناک ضعیف است که در اواخر دهه 90 به دنبال موفقیت بزرگ "جیغ" به وجود آمد. بازیگران خوب آن به طور کامل با دیالوگ‌های مصنوعی و داستان بی‌معنی هدر رفته‌اند و انگیزه‌ای غیرقابل قبول و کشتارهایی که به یاد ماندنی نیستند، از نقاط ضعف آن محسوب می‌شود.