فیلم The Dark and the Wicked 2020

من بسیار هیجان‌زده بودم که آخرین اثر برایان برتینو را ببینم. "غریبه‌ها" یک کلاسیک جالب بود که مهاجمان ماسک‌دار را به شکلی آزاردهنده معرفی می‌کرد. "هیولا" نیز بهتر از آنچه انتظار می‌رفت بود، زیرا یک مادر و دختر جداشده در جنگل در ماشین خود گیر افتاده و توسط یک هیولا تحت تعقیب قرار می‌گرفتند. اما "شرور" برای من کاملاً ناامیدکننده بود، زیرا در تمام مدت منتظر...

من بسیار هیجان‌زده بودم که آخرین اثر برایان برتینو را ببینم. "غریبه‌ها" یک کلاسیک جالب بود که مهاجمان ماسک‌دار را به شکلی آزاردهنده معرفی می‌کرد. "هیولا" نیز بهتر از آنچه انتظار می‌رفت بود، زیرا یک مادر و دختر جداشده در جنگل در ماشین خود گیر افتاده و توسط یک هیولا تحت تعقیب قرار می‌گرفتند. اما "شرور" برای من کاملاً ناامیدکننده بود، زیرا در تمام مدت منتظر بودم چیزی به صحنه‌های آزاردهنده و داستان متصل شود. بسیاری از فیلم‌ها تلاش می‌کنند بیننده را با راویان غیرقابل‌اعتماد به چالش بکشند و آنها را مجبور کنند فکر کنند که آیا آنچه در حال وقوع است ماورایی است یا همه‌چیز در ذهن شخصیت‌هاست. "بابادوک"، "قوی سیاه" و "فانوس دریایی" نمونه‌هایی از فیلم‌هایی هستند که این کار را به درستی انجام می‌دهند. متأسفانه، این فیلم این‌گونه نیست. به وضوح چیزی ماورایی وجود دارد که همه را آزار می‌دهد، اما فراتر از چند صحنه خشن و آزاردهنده (که همه به خوبی انجام شده‌اند)، فیلم به شکلی ناامیدکننده و مبهم است. فیلم ترسناک‌ترین جدیدی که در سال 2020 دیده‌ام، "تاریکی و شرور" است که به خوبی ساخته شده و به شدت جو را القا می‌کند و بهترین حالت تماشا کردن آن از پشت انگشتان است. بیایید از پوستر شروع کنیم. انتظار داشتم حال و هوای قرمزی مانند "مرده‌های شیطانی" را داشته باشد، اما در واقع، رنگی تیره و سپیا نشان می‌دهد که مناسب است. مدت زیادی بود که برای یک فیلم ترسناک از ترس و دلهره به خودم می‌لرزیدم. صدا و موسیقی مؤثر است. به این معنا که این ترس با این صدا ساخته می‌شود. نه مانند یک ارکستر ترسناک، بلکه صدای کروماتیک و بی‌نظم. زیبا و ترسناک. تعبیر من این است که باید یاد بگیریم که از عزیزان‌مان دل بکنیم. وقتی کشیش گفت: "شیطان قبلاً اینجا است" بله، چون هنوز به عزیزانتان چنگ زده‌اید. دل کندن به معنای انکار نیست، بلکه به معنای قبول کردن است. دل کندن یعنی کمتر بترسیم و بیشتر عشق بورزیم. اگر این تحلیل را بیش از حد می‌دانید، از شما عذرخواهی می‌کنم. فیلم در بهترین حالت درباره جنون است. شخصیت‌های اصلی عقل خود را از دست می‌دهند و ما توهمات آنها را می‌بینیم. تمام ارجاعات مذهبی در فیلم به جایی نمی‌رسد. این فیلم چند صحنه ترسناک خوب دارد و شروع نسبتاً خوبی که باعث می‌شود فکر کنید باقی فیلم به جایی خواهد رسید. متأسفانه این‌گونه نیست. **من دوباره این فیلم را تماشا نخواهم کرد و همچنین دوستانم را به تماشای آن دعوت نمی‌کنم.**