فیلم Daaaaaali! 2023

زندگی‌نامه‌ها این روزها یکی از معمول‌ترین نوع فیلم‌هایی هستند که ساخته می‌شوند. برخی از آن‌ها فوق‌العاده‌اند، برخی دیگر قابل قبول، و برخی هم بسیار کلیشه‌ای و عاری از عمق هستند. اما وقتی صحبت از روایت داستان کسی می‌شود که کاملاً غیرمتعارف است، کسی که بزرگ‌تر از زندگی و تجسمی از احساسات سوررئالیستی است، استفاده از فرمت‌های معمول کارایی ندارد. این مسأله به‌خصوص در مورد هنرمند...

زندگی‌نامه‌ها این روزها یکی از معمول‌ترین نوع فیلم‌هایی هستند که ساخته می‌شوند. برخی از آن‌ها فوق‌العاده‌اند، برخی دیگر قابل قبول، و برخی هم بسیار کلیشه‌ای و عاری از عمق هستند. اما وقتی صحبت از روایت داستان کسی می‌شود که کاملاً غیرمتعارف است، کسی که بزرگ‌تر از زندگی و تجسمی از احساسات سوررئالیستی است، استفاده از فرمت‌های معمول کارایی ندارد. این مسأله به‌خصوص در مورد هنرمند مرموز سالوادور دالی صدق می‌کند که نقاشی‌های غیرعادی‌اش تقریباً همیشه از توصیف و طبقه‌بندی خارج بودند. او همچنین فردی خودشیفته و صاحب شخصیتی عجیب و غریب بود. او گاهی اوقات درباره خودش به‌صورت سوم شخص صحبت می‌کرد و جملاتی می‌گفت که نیاز به مهارت در هنرهای رمزآلود داشتند تا قابل درک شوند. بنابراین، با چنین موضوعی، یک بیوگرافی فرمولی به‌هیچ‌وجه کارساز نخواهد بود. خوشبختانه، این دقیقاً تفکری است که نویسنده و کارگردان، کوئنتین دوپیئو، در خلق این اثر فوق‌العاده خنده‌دار و عجیب و غریب درباره یک فرد منحصر به فرد به کار برده است. به نوعی، این فیلم آزمایشی سینمایی در داستان‌گویی است که روایتش را به‌شیوه‌ای سوررئال و مشابه آثار دالی زنده می‌کند. این فیلم به ندرت به روایت‌های ساده متکی است و ویژگی‌های رویاگونه‌ای دارد که شامل شوخی‌های مکرر، توالی‌های تکراری اما تغییر یافته و شخصیت‌های تکراری است که به‌طور غیرمنتظره و در راه‌های واقعاً عجیب و غریب با یکدیگر در هم تنیده می‌شوند. داستان به‌طور غیررسمی تلاش‌های یک خبرنگار جوان (آنا دموستیه) را برای گرفتن مصاحبه با سوژه‌اش دنبال می‌کند، اما او به‌طور مداوم با موانع غیرواقعی و غیرمنتظره‌ای (که تقریباً همیشه به‌شیوه‌ای بازیگوشانه توسط خود دالی ایجاد می‌شود) مواجه می‌شود. و با پیشرفت فیلم، پیگیری هرگونه منطق برای درک آنچه در حال وقوع است و اینکه به کجا می‌رود، غیرممکن می‌شود (پس حتی سعی نکنید). در عوض، فقط نشسته و از همه absurdité آن لذت ببرید – همان طرز فکری که باید هنگام نگاه کردن به یکی از نقاشی‌های این هنرمند به‌کار ببرید. این رویکرد بسیار مناسب برای روایت داستان دالی به‌طرز فوق‌العاده‌ای کار می‌کند، به‌ویژه از سوی کارگردانی که خود نگرش‌های عجیبی درباره هنر دارد، همانطور که در آثار قبلی او مانند "Deerskin" (۲۰۱۹) و "Smoking Causes Coughing" (۲۰۲۲) مشاهده می‌شود. در واقع، "Daaaaaalí!" آن‌قدر عجیب و غریب است و در بسیاری از زمینه‌ها قالب را می‌شکند که حتی پنج بازیگر مختلف (ادوارد بیر، جاناتان کوهن، ژیل لولوش، پیو مارمائی و دیدیه فلاماند) را برای به‌تصویر کشیدن شخصیت اصلی دارد. و به اعتبار کارگردان، او به‌خوبی زمان فیلم را در ۱:۱۸:۰۰ نگه می‌دارد تا از خسته‌کننده شدن جوک ذاتی جلوگیری کند. با این حال، برخی ممکن است این فیلم را تماشا کردن خسته‌کننده بیابند، اما اگر تمایل دارید منطق و سنت‌ها را کنار بگذارید (همان‌طور که به‌وضوح باید انجام دهید)، احتمالاً متوجه خواهید شد که این جواهر خنده‌دار کوچک در راه‌های غیرمنتظره شما را خندان خواهد کرد. در نهایت، اگر موضوع فیلم به راحتی قابل طبقه‌بندی نیست، آخرین چیزی که یک کارگردان باید انجام دهد این است که او را در یک جعبه تنگ و claustrophobic بیندازد. و خوشبختانه، این دقیقاً دام‌هایی است که این اثر با موفقیت از آن‌ها دوری کرده است.