فیلم Shane 1953

مرد باید همان‌گونه باشد که هست، جوی. نمی‌تواند قالب خود را بشکند. شین یک تفنگ‌دار خسته است که روزی با یک خانواده مزرعه‌دار برخورد می‌کند و شروع به انجام کارهایی برای آن‌ها می‌کند. او آرامشی درونی را می‌یابد که سال‌ها آن را از دست داده بود. متأسفانه، این آرامش او کوتاه‌مدت است زیرا یک بارون دام قوی مصمم است که تمام خانواده‌های کشاورز کوچک را از...

مرد باید همان‌گونه باشد که هست، جوی. نمی‌تواند قالب خود را بشکند. شین یک تفنگ‌دار خسته است که روزی با یک خانواده مزرعه‌دار برخورد می‌کند و شروع به انجام کارهایی برای آن‌ها می‌کند. او آرامشی درونی را می‌یابد که سال‌ها آن را از دست داده بود. متأسفانه، این آرامش او کوتاه‌مدت است زیرا یک بارون دام قوی مصمم است که تمام خانواده‌های کشاورز کوچک را از زمینشان بیرون کند و شین خود را در این درگیری رو به رشد می‌بیند. فیلم «شین» که از رمان محبوب جک شافر اقتباس شده، امروزه به عنوان یکی از محبوب‌ترین و مورد احترام‌ترین آثار وسترن شناخته می‌شود، زیرا جاذبه‌ای گسترده برای مخاطبان دارد. داستان اصلی ممکن است یک سناریوی ساده از خوب در برابر بد باشد، اما رگه‌های اطراف آن قلب فیلم را با حداکثر نتیجه‌گیری پر می‌کند. داستان از دیدگاه یک پسر جوان به نام جوی استارت روایت می‌شود که شین را به خاطر مهارت‌هایش در تیراندازی می‌پرستد، در حالی که به طور همزمان پدر خود را که مردی زحمتکش و صادق است، نمی‌شناسد. این موضوع البته از دید مادر خانواده دور نمی‌ماند. محور خانواده به سرعت در مرکز توجه قرار می‌گیرد و شین به تدریج به آگاهی از استقامت اخلاقی خود می‌رسد و این به ما تصویری جذاب از درون او می‌دهد که در کنار داستان بدیع بارون دام در برابر کشاورزان قرار می‌گیرد. در این محیط گرم خانوادگی، شین امیدوار است که رستگاری را بیابد، اما گاهی یک مرد باید کاری را که باید انجام دهد، انجام دهد و این ما را به اوج فیلم می‌رساند. آلن لد در نقش شین به زیبایی لباس پوشیده و شخصیت را با ترکیبی از شجاعت و لطافت به خوبی ایفا می‌کند. او در بعضی مواقع ممکن است کمی خشک به نظر برسد، اما در نهایت به خوبی از پس این نقش برمی‌آید و یکی از نمادهای ماندگار ژانر وسترن را به تصویر می‌کشد. ون هفلین، ژان آرتو و براندون دی وایلد در نقش خانواده استارت نیز بسیار خوب ظاهر می‌شوند و جک پالانس به عنوان تفنگدار مرموز و خطرناک، ویلسون، تأثیر ماندگاری بر جای می‌گذارد. شین، فیلمی است که برای خانواده‌ها مناسب است و از کار خوب همه کسانی که در ساخت آن نقش داشتند، سرشار است. این فیلم در عین حال که خشن است، به نوعی شیرین و با اخلاق مثبت همراه است. گاهی با مرور فیلم به نظر می‌رسد که این اثر الگوی وسترن‌هاست و شخصیت‌های ژانر به وضوح نمایان هستند. این خود گواهی بر کارگردانی جورج استیونز و تیم اوست که شین به جایگاه نمادینی که دارد، دست یافته است. لویل گریگز در جوایز اسکار 1953 برنده جایزه بهترین فیلم‌برداری رنگی شد و در عرض سه دقیقه از تیتراژ ابتدایی به خوبی سزاوار آن بود. این مقدمه‌ای عالی برای طرفداران ژانر مانند من است و البته سایر مناظر زیبای دریاچه بیگ بیر در کالیفرنیا نیز به شکلی زیبا فیلم‌برداری شده است. به عنوان یک اثر فنی و داستانی با اعتبار، شین سزاوار هر ستایشی است که در طول سال‌ها به آن رسیده است، اوه بله! نمره: 9 از 10. من این فیلم را دهه‌ها پیش، احتمالاً در دوران نوجوانی‌ام و زمانی که با پدربزرگ و مادربزرگم در تعطیلات تابستانی بودم، تماشا کردم. آن‌ها همیشه برنامه‌های وسترن را تماشا می‌کردند. من اولین رمان وسترن زین گری را، «سواران مریم‌گلی»، در آن خانه قدیمی خواندم. من دانشجو تاریخ سینما نیستم، اما تعجب نمی‌کنم اگر بدانم این فیلم از دهه 50 به نوعی الگوی وسترن‌ها شده است. قهرمان ما به هیچ وجه ضدقهرمان مانند «مرد بدون نام» کلینت ایستوود نیست، اما او در تلاش برای ترک گذشته‌اش، کارها را به‌طور محتاطانه پیش می‌برد. داستان پایه‌ای و نسبتاً پیش‌بینی‌پذیر است، اما اگر به عنوان یک پیشرو در ژانر وسترن به آن نگاه کنیم، شاید برخی از کلیشه‌های وسترن را که بعداً به وجود آمده‌اند، پایه‌گذاری کرده باشد. این فیلم قابل مشاهده و به خوبی ساخته شده است، هرچند به نظر من به سطح فیلمی مانند «نیمه شب» نمی‌رسد که به تدریج تنش را از طریق عدم همکاری شهروندان با قهرمان ایجاد می‌کند، در حالی که این فیلم بیشتر بر عمل و مبارزات فیزیکی و تیراندازی تکیه دارد. (اگرچه تنش‌هایی وجود دارد که تنها ما بینندگان از آن آگاهیم و حاکی از تنش رمانتیک ضمنی است.)