فیلم Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest 2006

قسمت دوم، دیوی جونز را معرفی می‌کند. جک اسپارو بدهی‌ای به دیوی دارد و حالا دیوی قصد دارد جک را وادار کند تا این بدهی را پرداخت کند. این دنباله واقعا شگفت‌انگیز است. من معمولا فکر می‌کنم فاصله خوب بین یک اثر اصلی و دنباله‌اش می‌تواند مثبت باشد. این فاصله به همه فرصت می‌دهد تا ایده‌ها را تجدید و شخصیت‌ها را توسعه دهند. این دقیقا کاری...

قسمت دوم، دیوی جونز را معرفی می‌کند. جک اسپارو بدهی‌ای به دیوی دارد و حالا دیوی قصد دارد جک را وادار کند تا این بدهی را پرداخت کند. این دنباله واقعا شگفت‌انگیز است. من معمولا فکر می‌کنم فاصله خوب بین یک اثر اصلی و دنباله‌اش می‌تواند مثبت باشد. این فاصله به همه فرصت می‌دهد تا ایده‌ها را تجدید و شخصیت‌ها را توسعه دهند. این دقیقا کاری است که گور وربینسکی با این دنباله برتر داستان سال 2003 انجام داده است. این بار، نیازی به صرف زمان زیاد برای معرفی شخصیت‌ها نیست و می‌توانیم به سرعت به اکشن بپردازیم، که به مدت 2.5 ساعت ادامه دارد. "جک اسپارو" (با بازی جانی دپ) در حال دو رویی است تا یک قدم جلوتر از "دیوی جونز" (با بازی بیل نای) که با او قراردادی بسته، باشد و حالا نوبت اوست که به جهنم برود. در همین حال، "ویل" (با بازی اورلاندو بلوم) و "الیزابت" (با بازی کیرا نایتلی) مشکلات خود را دارند و زمانی که ویل باید "جک" را با قطب‌نمایش به خاطر امنیت الیزابت به "لرد بکت" (با بازی تام هالندر) برباید، در مسیر، دوباره با پدرش (با بازی استلان اسکارسگارد) که کمی بدخلق و پر از صدف است، ملاقات می‌کند. به نظر می‌رسد که هم "ویل" و هم "جک" نمی‌توانند به خواسته‌های خود برسند، اما آیا می‌توانند راه حلی پیدا کنند؟ این فیلم پر از موجودات افسانه‌ای، کمی رومانس و یک جانی دپ است که در اوج خود قرار دارد. داستان محکم و سرگرم‌کننده است و دیالوگ‌های پرشتاب نیز جذاب هستند. دیوید شوفیلد نیز به خوبی نقش "مرسر" منفی را ایفا کرده است. با وجود اینکه می‌توانستم از جفری راش هم استفاده کنم، این فیلم یک ماجرای فانتزی سرگرم‌کننده با جلوه‌های بصری خیره‌کننده و موسیقی هانس زیمر است که به شادابی فیلم افزوده است. این فیلم واقعا باید در سینما دیده شود و تجربه‌اش در تلویزیون به خوبی آن نیست.