فیلم The Front Room 2024

به تازگی فیلم "اتاق جلو" را تماشا کردم که در آن برندی نورود در نقشی ظاهر شده است که بازگشت او به ژانرهای هیجان‌انگیز و ترسناک پس از فیلم "هنوز می‌دانم چه کردی تابستان گذشته" را نشان می‌دهد. این فیلم شما را به سفری پرهیجان با یک مادرشوهر دیوانه می‌برد که ادعا می‌کند کارهایش در نام عیسی مسیح است، اما در واقع او از نظر...

به تازگی فیلم "اتاق جلو" را تماشا کردم که در آن برندی نورود در نقشی ظاهر شده است که بازگشت او به ژانرهای هیجان‌انگیز و ترسناک پس از فیلم "هنوز می‌دانم چه کردی تابستان گذشته" را نشان می‌دهد. این فیلم شما را به سفری پرهیجان با یک مادرشوهر دیوانه می‌برد که ادعا می‌کند کارهایش در نام عیسی مسیح است، اما در واقع او از نظر روانی ناپایدار است. با وجود بودجه پایین و فیلمنامه عجیبش، "اتاق جلو" تماشای جذابی است، زیرا شما شاهد رفتارهای آزاردهنده این مادرشوهر غیرزیستی نسبت به شخصیت اصلی هستید، به‌ویژه پس از تولد یک نوزاد. رفتار او، از خنده‌اش تا گفتارش، آنقدر منزجرکننده است که ممکن است بخواهید مداخله کرده و او را دستگیر کنید. اگرچه فیلم ممکن است شاهکار نباشد، اما بدون ارزش هم نیست. این فیلم تجربه‌ای پیچیده و سرگرم‌کننده ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که جنون مادرشوهر تا چه اندازه می‌تواند پیش برود. کاترین هانتر در اینجا عملکردی بسیار سرگرم‌کننده به عنوان "سلانژ" واقعاً نفرت‌انگیز و manipulative ارائه می‌دهد، اما بقیه داستان نسبتاً ضعیف است. همه چیز با معلم "بلیندا" (برندی نورود) و شوهر وکیل او "نورمن" (اندرو برنپ) که در انتظار تولد یک نوزاد هستند و در تلاشند تا در خانه جدیدشان به زندگی ادامه دهند، آغاز می‌شود. پدر نورمن فوت می‌کند و در مراسم خاکسپاری متوجه می‌شود که شرایط وصیت‌نامه به نوعی آنها را ملزم می‌کند که به مادرخوانده‌اش برای باقی‌مانده عمرش جا دهند. او کوچک است، با دو چوب بزرگ راه می‌رود و به نظر می‌رسد که در "اتاق انتظار خدا" قرار دارد - اما "نورمن" از او بیزار است. از سوی دیگر، "بلیندا" تصمیم می‌گیرد که پول پیشنهادی آنقدر خوب است که نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد و بنابراین... آنچه در ادامه می‌آید، فقط یک آشفتگی است. شخصیت "بلیندا" هیچ عمق و جذابیتی ندارد و شوهرش - که به‌طور مداوم من را به یاد "هری پاتر" بزرگ شده می‌انداخت - در تلاش است تا تأثیرگذار باشد، در حالی که داستان واقعاً چیزی برای ارائه ندارد. هیچ تهدیدی وجود ندارد، هیچ حس خطر و اضطرابی نیست، و فیلمنامه‌ای که به‌نظر می‌رسد مستقیماً از کتاب "جان و جانت" برای نوشتن هیجان‌انگیز ابتدایی آمده است. این واقعاً تماشایی بی‌مزه و آزاردهنده است و با رنگ و بوی "بچه رز ماری" همراه است - اما سایه‌های بسیار کمرنگی. این فیلم برای فصل هالووین مناسب است و پس از نوشیدن چند بطری آبجو در اواخر شب، ممکن است فقط به خاطر تلاش‌های هانتر قابل تماشا باشد، اما در غیر این صورت، این داستان کاملاً فراموش‌شدنی است.