فیلم Life 2017

زندگی شاید چیز جدیدی ارائه ندهد، اما قطعاً بهتر از خدمات مشابه اخیر عمل می‌کند. **امتیاز نهایی: ★★★ - شخصاً به شما توصیه می‌کنم که یک بار آن را تماشا کنید.** **ترس غیرمنتظره** من انتظار داشتم که این فیلم مانند بسیاری از فیلم‌های جدید علمی-تخیلی «بدون فرار» آبکی و مشابه باشد. اما این فیلم تغییر خوبی بود و بیشتر شبیه «بیگانه» به نظر می‌رسید؛ تاریک، خشن و جدی....

زندگی شاید چیز جدیدی ارائه ندهد، اما قطعاً بهتر از خدمات مشابه اخیر عمل می‌کند. **امتیاز نهایی: ★★★ - شخصاً به شما توصیه می‌کنم که یک بار آن را تماشا کنید.** **ترس غیرمنتظره** من انتظار داشتم که این فیلم مانند بسیاری از فیلم‌های جدید علمی-تخیلی «بدون فرار» آبکی و مشابه باشد. اما این فیلم تغییر خوبی بود و بیشتر شبیه «بیگانه» به نظر می‌رسید؛ تاریک، خشن و جدی. می‌توانید ساعت‌ها به جزئیات آن بپردازید، اما به نظر من لذت‌بخش است و این نکته بر بسیاری از نقاط ضعف آن غلبه می‌کند. **کشف تاریخی آن قابل جشن گرفتن نبود.** همان‌طور که بارها اشاره کرده‌ام، اکنون ترند اکتشافات فضایی در فیلم‌ها است. بنابراین، فیلم‌های زیادی مانند این وجود دارد، اما همه آن‌ها به خوبی دریافت نمی‌شوند. این فیلم قابل قبول بود، اگر از منظر دنیای واقعی به آن نگاه کنید، اما قطعاً یک سرگرمی بسیار خوب است. داستانی پرتنش، به‌ویژه در نیمه دوم تا صحنه پایانی. این فیلم با بازیگران محدودی ساخته شده و تمام داستان در یک ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار زمین با یک مرکز آزمایشگاهی رخ می‌دهد. آن‌ها از مریخ با یک نمونه خاک برای بررسی هر گونه نشانه‌ای از حیات آمده‌اند. کشف تاریخی آن‌ها به یک رویداد خوشحال‌کننده تبدیل نمی‌شود زیرا با مشکلات تهدید کننده حیات در داخل ایستگاه مواجه می‌شوند. باقی‌مانده داستان به تمرکز بر این است که مأموریت آن‌ها چگونه به پایان خواهد رسید. این دومین فیلم با همین نام است که اخیراً دیده‌ام. فیلم دیگر یک درام بیوگرافیک با بازی رابرت پتینسون بود، اما این یک علمی-تخیلی-هیجان‌انگیز است. نام‌های بزرگی در آن حضور دارند، اما فیلم نتوانست آن‌طور که باید جلب توجه کند. به عنوان یک فیلم تخیلی فضایی خوب در نظر گرفته شد. نوعی الهام‌گرفته از دیگر فیلم‌های با تم مشابه. این فیلم پر از هیجان، روایت سریع و داستان ساده با تصاویری زیبا است. کارگردان سوئدی فیلم «پول آسان» آن را ساخته است. درباره ارتباط آن با سایر فیلم‌ها گمانه‌زنی‌های زیادی وجود داشت، اما هیچ‌چیز توسط کارگردانان تأیید نشد. امیدوارم دنباله‌ای برای آن ساخته شود، اما این بار داستان ممکن است در یک محیط متفاوت رخ دهد. به طور کلی، من از آن لذت بردم و قطعاً آن را به دیگران پیشنهاد می‌کنم اگر از من بپرسند. **7/10** «میمون‌ها در فضا» عنوان بهتری برای این فیلم خواهد بود. مانند تمام فیلم‌های ترسناک بد، ترس فقط به این دلیل وجود دارد که افراد حتی ساده‌ترین قوانین را نادیده می‌گیرند یا فقط با یکدیگر صحبت نمی‌کنند. به آن اشتباهات منطقی مختلف اضافه کنید و این می‌شود «زندگی». **⚠ هشدار: اسپویلرها در پیش است ⚠** وضعیت زمانی احمقانه می‌شود که آن‌ها شروع به آزمایش بر روی آن زندگی‌نامه ناشناخته در آزمایشگاهی می‌کنند که اصلاً مناسب این کار نیست. و آن‌ها از بازوهای روباتیک از راه دور استفاده نمی‌کنند بلکه فقط از دستکش‌های لاستیکی ساده استفاده می‌کنند. این موجود، البته، به طور غریزی می‌داند که چگونه از ابزار استفاده کند و چگونه لاستیک را نفوذ کند. سپس از طریق یک نازل CO₂ فرار می‌کند (پس از اینکه یک شعله‌افکن خالی هنوز شعله پایینی داشت و زنگ خطر آتش را فعال کرد) و در یک مخزن نمی‌افتد بلکه به طریقی به بقیه ایستگاه فضایی وارد می‌شود. و این فقط به این دلیل ممکن بود که کامپیوتر بستن نازل‌ها یک ماشین حساب جیبی از سال 1950 است و شما باید آن‌ها را یکی یکی با وارد کردن یک شناسه 20 رقمی ببندید. داستان توسط افرادی پیش می‌رود که آگاهانه دریچه‌هایی را باز می‌کنند که باید بسته می‌ماند. یا اینکه با یکدیگر صحبت نمی‌کنند، مانند اینکه به دیگران بگویند که موجود هم‌اکنون در حال گاز گرفتن پای یکی از آن‌هاست. یکی دیگر از نکات جالب این است که موجود، در نهایت در خارج از ایستگاه به دام افتاده، راه خود را به داخل پیدا می‌کند از طریق موتورها. چرا که به نظر می‌رسد به داخل ایستگاه فضایی متصل هستند برای من نامشخص است. همچنین به دو نفر که تمام هوا را از یک ماژول (مهر و موم شده) تخلیه می‌کنند، این وضعیت applies می‌شود، اما نفر سومی در حال باز کردن دریچه‌ای از یک منطقه تحت فشار به آن ماژول بدون هیچ نشانه‌ای که نشان دهد ماژول بدون فشار است. (و البته، او هیچ چیزی درباره موجود محبوس در آنجا نمی‌دانست، زیرا او دستگاه ارتباطی‌اش را در لحظه‌ای که کمی مشکل ارتباطی داشت، دور انداخت). کل فیلم آنقدر اشتباه است که من تقریباً مجبور شدم بخندم. به ویژه زمانی که آخرین بازماندگان در دو کپسول نجات جداگانه فرار می‌کنند و کپسولی که قرار است به زمین برسد به وسیله زباله‌ای برخورد می‌کند و به فضا پرتاب می‌شود و کپسول دیگر که *سعی می‌کند* از زمین دور شود، توسط موجودی که به نظر می‌رسد دانش کافی درباره هدایت کپسول‌های نجات ناسا به دست آورده است، نگه داشته می‌شود. عذاب با باز کردن دریچه کپسول فضایی که تازه در مقابل ماهیگیران آسیایی فرود آمده است، پایان می‌یابد. اگرچه آن‌ها به وضوح فضانورد محبوس در نوعی ماده چسبناک مانند تار را می‌بینند. این مانند توهینی نهایی به عقل و منطق بود. زندگی، جیم، اما واقعاً همان‌طور که می‌دانیم. زندگی یک فیلم علمی-تخیلی متوسط است که بر روی افکت‌ها و ارزش‌های کلی علمی-تخیلی تکیه می‌کند. داستان کاملاً آشناست. خوب! همیشه قضاوت کردن یک فیلم از این نوع بر اساس بار بالارفته‌ای که «بیگانه» ریدلی اسکات (1979) تعیین کرده، ناعادلانه خواهد بود، اما واقعاً آشنایی که در اینجا وجود دارد به همان اندازه ناپسند است. گروهی از کاشفان فضایی یک موجود بیگانه را کشف می‌کنند و پس از اینکه شگفتی و هیجان اولیه فروکش می‌کند، اوضاع به سرعت بد می‌شود و تهدیدی برای بشریت به وجود می‌آید... این تقریباً تمام ماجراست، در واقع بازیگران نقش‌های خود را ایفا می‌کنند که اساساً شخصیت‌ها یکی یکی به دست یک موجود بیگانه چیده می‌شوند. فرمول استاندارد بیننده را درگیر می‌کند، چه کسی کشته خواهد شد؟ چه کسی بعدی است؟ آیا کسی زنده خواهد ماند؟ و غیره. سازندگان - فقط برای ادامه دادن به تم بی‌مغامرت - یک لحظه شبیه «Deep Blue Sea» را اضافه می‌کنند، در حالی که هیرویوکی سانادا از «سفینه ایکاروس II» فیلم «آفتاب» به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌پیوندد. پایان فیلم بسیاری را عصبانی خواهد کرد، اما شخصاً من از آن خوشم آمد، بسیار به بعد «زون تاریک» شباهت داشت، که این اثر را کمی بالاتر از متوسط قرار می‌دهد. با هیچ قاطعیتی توصیه نمی‌شود، به ویژه به طرفداران علمی-تخیلی که از نقص‌های جدی علمی و حفره‌های منطقی آسیب دیده‌اند، در حالی که طرفداران عادی علمی-تخیلی بهتر است به درخشش «بیگانه» یا چیزی سرگرم‌کننده‌تر و بدون تکلف مانند «لویاتان» (1989) روی آورند. اما به هر حال، این یک وقت‌گذر نسبتاً خوب است. **6/10** **بله، خوب.** شخصیت‌های خسته‌کننده، ستاره‌های هدر رفته بر روی یک فیلمنامه بی‌معنی، کپی‌برداری عظیم از «بیگانه» که کار نکر، هولوگرام تقریباً به سبک مارول در ایستگاه فضایی بین‌المللی، مضحک. همه چیز در این فیلم به جز ارزش تولید بسیار بد است. ما شناورهای زیبایی در گرانش صفر می‌بینیم، یک موجود بیگانه زیبا و بازیگران خوش‌چهره. داستان خسته‌کننده به اندازه‌ای خسته‌کننده نیست که اگر بودجه کم بود، می‌بود. با این حال، برخی نقص‌های بزرگ در داستان‌پردازی این فیلم را متوسط می‌کند. موجود زیبا اصلاً ترسناک به نظر نمی‌رسد. شخصیت‌ها به درستی معرفی نمی‌شوند. کل داستان گسسته است و حقایق داستان بدون هیچ هدفی ارائه می‌شود. در نهایت، هیچ جذب و غوطه‌وری وجود ندارد، زندگی در ایستگاه فضایی بین‌المللی به اندازه موجودی بدون نقاط ضعف بیگانه است، که شما در نیمه راه این فیلم برای آن دلتنگ خواهید شد. 3 ژوئن 2017 من در حال انتقال نظراتم از سایتی دیگر هستم که به سادگی زباله شده است. TMDB فوق‌العاده به نظر می‌رسد و من منتظر هستم که بخشی از آن باشم. اگر بتوانید برخی از نقص‌های داستان را نادیده بگیرید، «زندگی» شما را تا انتهای خود در لبه صندلی‌تان نگه می‌دارد - همراه با موسیقی تسخیرکننده. **7/10**