فیلم An Education 2009

در این فیلم، "جنی" (با بازی کری مولیگان) دختر شانزده ساله‌ای است که با والدین متوسط‌حال و آرزوهای بزرگ‌شان، "جک" (آلفرد مولینا) و "مارجوری" (کارا سیمر) زندگی می‌کند. آرزوی واقعی آن‌ها تنها این است که او در دانشگاه آکسفورد تحصیل کند. این هدف در طول دوران کودکی‌اش تنها دغدغه او بوده تا اینکه با "دیوید" (پیتر اسکارسگارد) آشنا می‌شود. او به راحتی دو برابر سن...

در این فیلم، "جنی" (با بازی کری مولیگان) دختر شانزده ساله‌ای است که با والدین متوسط‌حال و آرزوهای بزرگ‌شان، "جک" (آلفرد مولینا) و "مارجوری" (کارا سیمر) زندگی می‌کند. آرزوی واقعی آن‌ها تنها این است که او در دانشگاه آکسفورد تحصیل کند. این هدف در طول دوران کودکی‌اش تنها دغدغه او بوده تا اینکه با "دیوید" (پیتر اسکارسگارد) آشنا می‌شود. او به راحتی دو برابر سن جنی است، اما بسیار جذاب‌تر از دوست مدرسه‌ای‌اش، "گراهام" (متیو بیرد) به نظر می‌رسد. این رابطه به طور ناگهانی او را مجذوب نمی‌کند؛ بلکه دیوید به تدریج با او صحبت می‌کند و متوجه می‌شود که علایق مشترکی دارند. او جنی را خاص و بزرگسال احساس می‌کند و زمانی که او را به دوستانش "دنی" (دومینیک کوپر) و "هلن" (روزاموند پایک) معرفی می‌کند، او به عنوان چهارمین چرخ در این جمع اجتماعی احساس هیجان می‌کند. به وضوح، عملکرد تحصیلی او شروع به افت می‌کند که این موضوع باعث ناراحتی معلمش (الیویا ویلیامز) می‌شود و در این سن، هیچ‌کس نمی‌تواند به او بگوید که مسیر کوتاه‌مدتش لزوماً به نفعش نیست. با پیشرفت داستان، متوجه می‌شویم که اگرچه دیوید و دوستش به ظاهر بی‌ضرر هستند، اما آن‌ها افراد غیرقابل اعتمادی هستند که به صورت قانونی، اما به طور کمی غیراخلاقی زندگی می‌کنند. وقتی جنی متوجه می‌شود که دیوید یک راز بزرگ (هرچند قابل پیش‌بینی) در زندگی‌اش دارد، باید از بلوغ جدیدش به خوبی استفاده کند. بازی مولیگان بسیار طبیعی به نظر می‌رسد و رابطه‌اش با مردی که می‌داند چگونه احساساتش را تحریک کند، نیز بسیار واقعی است. دیوید مرد بدی نیست و هدفی برای به تخت خواب بردن او ندارد؛ بلکه او نیز به اندازه جنی به این جوان نیاز دارد تا احساس زنده بودن کند و این شخصیت‌پردازی‌ها به خوبی عمل می‌کنند. اما ستاره واقعی این فیلم احتمالاً مولینا است. او به طرز فوق‌العاده‌ای پدری را به تصویر می‌کشد که آرزوهایش برای دخترش و معیارهای متوسط‌حال خودش او را در تنگنای بین حس پدری برای محافظت از دخترش و آرزوهایش برای داشتن زندگی بهتر و پربارتر قرار می‌دهد. پایان فیلم کمی از نیروی خود می‌افتد، اما واقعاً نمی‌دانم چگونه می‌توانستم از آن انتظار پایان بهتری داشته باشم. در نهایت، فیلم از نظر بصری جذاب است و خودروها، لباس‌ها و موسیقی متن دهه 1960 به زیبایی آن افزوده است و ارزش تماشا کردن را دارد.