فیلم Censor 2021

این فیلم یکی از آن دسته فیلم‌هاست که به هیچ عنوان نمی‌توان زمان از دست رفته‌اش را جبران کرد. داستان آن هیچ نکته‌ی هوشمندانه‌ای ندارد و به‌طور بی‌هدف ادامه پیدا می‌کند و به صحنه‌های قتل بسیار چرب و شیرین می‌رسد که به نظر می‌رسد حاصل کار یک دانش‌آموز دبیرستانی باشد و در نهایت هیچ نتیجه‌ای به همراه ندارد. اینکه چرا این فیلم حمایت ملی از...

این فیلم یکی از آن دسته فیلم‌هاست که به هیچ عنوان نمی‌توان زمان از دست رفته‌اش را جبران کرد. داستان آن هیچ نکته‌ی هوشمندانه‌ای ندارد و به‌طور بی‌هدف ادامه پیدا می‌کند و به صحنه‌های قتل بسیار چرب و شیرین می‌رسد که به نظر می‌رسد حاصل کار یک دانش‌آموز دبیرستانی باشد و در نهایت هیچ نتیجه‌ای به همراه ندارد. اینکه چرا این فیلم حمایت ملی از طریق شورای هنرهای ولز را دریافت کرده، برایم سوال است. این فیلم به‌طور کلی یک هدررفت بزرگ از پول همه است. اما اگر این نوع فیلم‌ها مورد پسند شماست، به شما تبریک می‌گویم. هر کسی سلیقه‌ی خود را دارد. فیلم "سانسور" دارای یک ایده فوق‌العاده است که به طرز عالی اجرا شده. حس کلی فیلم نزدیک به کمال است و فضای دهه 1980 به خوبی به تصویر کشیده شده است. زمان‌بندی فیلم ایده‌آل است و هیچ لحظه‌ای از کشش ندارد. نیام الگار به عنوان نقش اصلی عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. اخیراً او را در سریال تلویزیونی "فریب" نیز دیدم که در مدت کوتاهی پس از اکران این فیلم پخش شد و شباهت‌های جزئی بین این دو وجود دارد؛ مجموعه‌ای از نقش‌های تاریک برای الگار. او به وضوح درخشان‌ترین بازیگر است، اما بازیگران پشتیبان نیز قابل تقدیرند. با نگاهی به چندین نظر دیگر، به نظر می‌رسد که تأثیر پایان‌بندی برای هر کس متفاوت است. برای من؟ فکر می‌کنم نتیجه‌گیری بسیار خوبی بود. این فیلم کاملاً از واقعیت دور است - که خود هدف فیلم است. فیلمی گیج‌کننده، پیچیده و کاملاً غیرمنطقی و غیرواقعی است. از آنجا که این موضوع به‌طور عمدی است، نمی‌دانم که آیا این باعث بهبود یا بدتر شدن فیلم می‌شود. این یکی از آن فیلم‌هایی است که واقعاً سخت می‌توان آن را ارزیابی کرد و تقریباً غیرممکن است که با هر فیلم دیگری مقایسه شود، هرچند که احساس می‌شود بسیار یادآور فیلم‌های دیوید لینچ است. اما برای کسانی که بعد از تماشای فیلم احساس سردرگمی می‌کنند، اجازه دهید به سرعت توضیح دهم. اساساً این فیلم مقایسه‌ای بین روان‌پریش‌ها، شیزوفرنیک‌ها و سانسورچی‌ها انجام می‌دهد. چرا که قاتل شیزوفرنیک توانایی تشخیص واقعیات از غیرواقعیات را از دست می‌دهد. به‌طور مشابه، افرادی که در زمینه سانسور فعالیت می‌کنند نیز توانایی تمایز واقعیت از خیال را از دست می‌دهند، یا حداقل این چیزی است که فیلم به آن اشاره دارد. زیرا سانسور معمولاً با این توجیه همراه است که بدون آن، هر آنچه در فیلم‌ها به تصویر کشیده می‌شود، به واقعیت تبدیل خواهد شد. البته افراد "عادی" می‌توانند بین واقعیت و افسانه تمایز قائل شوند، اما شیزوفرنیک‌ها نمی‌توانند، بنابراین سانسور ضروری است تا از تقلید تخیل توسط شیزوفرنیک‌ها جلوگیری شود. اما با این استدلال که تخیل به واقعیت تبدیل می‌شود، سانسورچی‌ها خود را به عنوان افرادی معرفی می‌کنند که در تمایز بین واقعیت و تخیل دچار مشکل هستند. بنابراین اگر واقعاً درست باشد که فیلم‌های خشن چنین افرادی را خشن می‌کند، طبق منطق خودشان، باید نتیجه بگیریم که خود سانسورچی‌ها به وحشتناک‌ترین هیولاها تبدیل خواهند شد، زیرا آن‌ها به‌طور قطع بیشترین مقدار از فیلم‌های ترسناک و خشن را تماشا می‌کنند. اما با این حال، هرگز نشنیده‌ایم که سانسورچی‌ای دست به کشتار بزند، مگر در خود این فیلم که البته خود به عنوان یک "فیلم زشت" دسته‌بندی می‌شود. و این خود هدف فیلم است.