فیلم Bottle Rocket 1996

همیشه برایم شگفت‌انگیز است که _Bottle Rocket_ تقریباً به‌طور جهانی به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های وس اندرسون در نظر گرفته می‌شود. دیدن امتیاز زیر ۷۰٪ این فیلم در این وب‌سایت تقریباً قلبم را شکست. و از آنجایی که هیچ نقدی از این فیلم وجود نداشت، تصمیم گرفتم به عنوان یکی از طرفداران _Bottle Rocket_ تلاشی کوچک برای تبلیغ آن انجام دهم. مردم درباره‌ی اینکه فیلم‌های...

همیشه برایم شگفت‌انگیز است که _Bottle Rocket_ تقریباً به‌طور جهانی به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های وس اندرسون در نظر گرفته می‌شود. دیدن امتیاز زیر ۷۰٪ این فیلم در این وب‌سایت تقریباً قلبم را شکست. و از آنجایی که هیچ نقدی از این فیلم وجود نداشت، تصمیم گرفتم به عنوان یکی از طرفداران _Bottle Rocket_ تلاشی کوچک برای تبلیغ آن انجام دهم. مردم درباره‌ی اینکه فیلم‌های اندرسون چقدر احساسی و تصنعی به نظر می‌رسند، شکایت می‌کنند. اما به طرز عجیبی، _Bottle Rocket_ که عمدتاً از این مشکلات دوری می‌کند، معمولاً بیشترین انتقاد را متحمل می‌شود. بخشی از "مشکل" این است که در این فیلم ظرافتی در طنز و داستان‌گویی وجود دارد که در آثار دیگر اندرسون بی‌نظیر است. این فیلم به اندازه‌ی _Moonrise Kingdom_ "غیرعادی-معمولی" نیست و همچنین به اندازه‌ی _Rushmore_ یا _Life Aquatic_ زرق و برق ندارد. برای من، بسیار بیشتر از این‌هاست. این یک فیلم با ریسک پایین است، چیزی که همیشه در داستان‌های خیالی‌ام قدردانی می‌کنم. این فقط گروهی از احمق‌ها هستند که می‌خواهند جنایتکار باشند. چرا؟ چون احمق هستند و نام‌هایی مثل دینیان و اپل‌جک دارند و این خنده‌دار است. اگر به دنبال داستانی جذاب هستید، به سراغ _The Royal Tenenbaums_ بروید. اگر می‌خواهید به اوون ویلسون در لباس یک سرهمی زرد رنگ بخندید که روی یک موتور سیکلت کوچک می‌چرخد، _Bottle Rocket_ گزینه‌ی شماست. آنتونی لوک ویلسون به ظاهر ستاره‌ی این فیلم است. مبارزه‌اش با بیماری روحی مبهمش واقعاً با من ارتباط برقرار می‌کند زیرا من هم دیوانه‌ام. اما اوون ویلسون جاذبه‌ی اصلی اینجا است. او نوعی از انرژی آرام و پرشور را به شخصیت دینیان می‌آورد که همیشه لبخند بر لبم می‌نشاند. به آن پسر کوچک نگاه کنید. واقعاً فکر نمی‌کنم وس اندرسون هرگز شخصیت بهتری نوشته باشد، هرچند می‌دانم که به طرز عجیبی، من تنها کسی هستم که این نظر را دارد. نمی‌دانم چه بگویم تا مردم این فیلم را بیشتر دوست داشته باشند. این فیلم خوب است! سرگرم‌کننده و دوست‌داشتنی و شیرین است! بسیار وس اندرسون است بدون اینکه بیش از حد وس اندرسون باشد. می‌دانید؟ فکر می‌کنم مردم بیشتری باید این نکته را قدردانی کنند. اگر این فیلم امروز ساخته می‌شد، بدون شک تیموتی شالامی به عنوان یکی از دو نقش اصلی انتخاب می‌شد، پس بیایید خوشحال باشیم که این فیلم برای همیشه در سال ۱۹۹۶ باقی مانده است.