فیلم Breezy 1973

**کسی که مانند نسیم سرگردان بود.** این یکی از تلاش‌های اولیه کارگردانی کلینت ایستوود است. شاید به اندازه دیگر آثارش در بین طرفدارانش معروف نباشد، اما من به شدت از آن لذت بردم. تا زمانی که فیلم را دیدم، نمی‌دانستم که این فیلم اوست، هرچند او در آن بازی نکرده بود، زیرا داستان به بازیگری بزرگ‌تر از سن او در آن زمان نیاز داشت. برای من...

**کسی که مانند نسیم سرگردان بود.** این یکی از تلاش‌های اولیه کارگردانی کلینت ایستوود است. شاید به اندازه دیگر آثارش در بین طرفدارانش معروف نباشد، اما من به شدت از آن لذت بردم. تا زمانی که فیلم را دیدم، نمی‌دانستم که این فیلم اوست، هرچند او در آن بازی نکرده بود، زیرا داستان به بازیگری بزرگ‌تر از سن او در آن زمان نیاز داشت. برای من این فیلم مانند یک شعر شیرین به نظر می‌رسید، یکی از موضوعات نادر عاشقانه که احتمالاً برای افراد بازاندیش مناسب است. حالا این فیلم به لیست محبوب‌ترین‌های من راه یافته است. حالا می‌دانید که چقدر آن را دوست داشتم، اما می‌خواهم بیشتر درباره‌اش بنویسم... آغاز فیلم فوق‌العاده بود؛ بسیار ساده، اما معرفی شخصیت «بریزی» به صورت مرحله به مرحله به یاد ماندنی است. ویژگی‌های او شامل لباسش، کلاهی و یک ژاکت قدیمی، گیتاری که هرگز استفاده نمی‌شود و شیوه زندگی روزمره‌اش است. هرگز نمی‌دانیم چرا او این زندگی را انتخاب کرده، اما مهربانی‌اش واقعاً به دل ما می‌نشیند. او تنها شبیه به افرادی که به آنها «هیپی» می‌گویند نیست، بلکه خیلی زود فیلم جنبه احساسی او را نشان می‌دهد وقتی که یک سگ مرده را در کنار جاده پیدا می‌کند. بنابراین از مردی که تازه با او آشنا شده فرار می‌کند و وسایلش را در ماشین جا می‌گذارد، اما دوباره در یک موقعیت غیرمنتظره با هم ملاقات می‌کنند، گویی سرنوشت آنها را به هم نزدیک کرده است. رابطه آنها نیز با گذر زمان بیشتر معنا پیدا می‌کند. اما تفاوت‌های اجتناب‌ناپذیر بین آنها و جامعه‌ای که پشت سر آنها صحبت می‌کند، آنها را از هم دور می‌کند. داستان باقی‌مانده نشان می‌دهد که آیا آنها به قلب‌هایشان وفادار می‌مانند یا واقعیت بر آنها غلبه می‌کند. لطفاً آنچه را که در خلاصه داستان خواندید، اشتباه نگیرید؛ این فیلم به کاوش جنسی یا موضوعات مربوط به مواد مخدر و الکل مربوط نیست. این یک فیلم عاشقانه دوست‌داشتنی بین یک مرد مسن‌تر و یک دختر نوجوان بزرگ‌تر است. بنابراین این فیلم برای بزرگ‌ترها و شاید نوجوانان بالغ مناسب است و به‌ویژه برای افرادی که به شدت به فرهنگ یا مذهب خود وابسته‌اند، مناسب نیست. فکر نمی‌کنم اگر ده سال پیش آن را می‌دیدم، از آن خوشم می‌آمد. شاید سن نقش داشته باشد، من الآن فرد متفاوتی هستم، اما خوشحالم که در زمان مناسب زندگی‌ام آن را دیدم. مانند یک ضرب‌المثل، بهتر است که دیر از هرگز، به هر حال، من حتی زمانی که این فیلم منتشر شد، به دنیا نیامده بودم. > "هیچ‌کس پخته نمی‌شود. آنها فقط خسته می‌شوند." نه تنها کارگردانی کلینت ایستوود، بلکه نویسندگی آن نیز در سطح بالایی بود. همه کسانی که برای این فیلم کار کردند، خوب عمل کردند، اما هنوز هم نمی‌فهمم چطور این فیلم در طول این سال‌ها نادیده مانده است. هر دو بازیگر اصلی فوق‌العاده بودند. شیمی غیرمعمولی داشتند، به‌ویژه ویلیام هولدن برای شخصیتی که در این فیلم بازی کرده بود، ساخته شده بود. و برای کی لنس، این بهترین فیلمش خواهد بود، به‌ویژه از بین آنچه که من دیده‌ام. او همچنین برای نقش خود در این فیلم نامزد گلدن گلوب شد، اما احساس می‌کنم که باید آن را می‌برد. موسیقی و آهنگ‌ها خوب بودند و با فیلم‌برداری زیبا همراه بودند. شما هرگز متوجه نمی‌شوید که این فیلم چقدر سریع به پایان می‌رسد، آنقدر اعتیادآور است که باعث می‌شود زمان را فراموش کنید. اکثر فیلم بر روی دو شخصیت اصلی تمرکز دارد که کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند و این موضوع به خوبی بر روی صفحه نمایش به ما ارائه شده است. زمان کافی برای تنظیم لحن درست، به‌ویژه برای مرد مسن‌تر، گرفته شده است، اما بریزی بسیار آسان و دوست‌داشتنی است و هر کسی که این فیلم را ببیند، قطعاً عاشق او خواهد شد. ایستوود فیلم‌های رمانتیک زیادی نساخته، اما از بین آنها، این فیلم قطعاً در صدر خواهد ماند. او گفته است که این یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌اش در بین آثار کارگردانی‌اش است. اگر او در نقش اصلی با آرایش تغییر چهره بازی می‌کرد، برایم مهم نبود، اما از انتخاب بازیگران موجود بسیار خوشحالم. فیلم با شخصیت بریزی آغاز می‌شود، اما خیلی زود روایت به دیدگاه یک مرد مسن‌تر تغییر می‌کند. داستانی کمی احساسی، اما به شیوه‌ای عاشقانه. خط‌های لمسی و به یاد ماندنی زیادی وجود داشت. وقتی فیلمی را دوست دارم، در فاصله کوتاهی آن را دوباره تماشا می‌کنم و این کار را برای این فیلم انجام دادم. اما نتیجه همان بود، در دومین بار دیدن هم بیشتر از آن لذت بردم. واکنشی را که هنگام اکران فیلم داشت، فراموش کنید، اما کسانی که اخیراً آن را دیده‌اند، به شدت از آن تمجید می‌کنند. مطمئناً این فیلم به وضعیت فرهنگی تبدیل خواهد شد، به شرطی که تعداد خوبی از مردم آن را ببینند. برای اکنون مانند «ملودی» دیگر است، بنابراین به شدت پیشنهاد می‌کنم آن را ببینید و این موضوع را منتشر کنید. امیدوارم متوجه شوید که اشتباه نمی‌کنم. _9/10_ یک فیلم شیرین با بازی ویلیام هولدن و کی لنس. این دو بازیگر اصلی به خوبی درخشیدند و هر دو جذاب هستند. من از هر دو بازی آنها لذت بردم - اگر بخواهم آنها را تقسیم کنم، کی لنس کمی بیشتر از هولدن جلوتر است. داستان ابتدا کمی ناامیدکننده به نظر می‌رسد اما در نهایت خوشایند است. البته عشق با فاصله سنی می‌تواند در فیلم‌ها ناامیدکننده باشد، اما به شرطی که به درستی انجام شود، می‌تواند کار کند - واضح است. کلینت ایستوود کارگردانی می‌کند اما در نقش اصلی حضور ندارد، هرچند چند حضور کوتاه دارد که اگر به اندازه کافی توجه کنید، به راحتی قابل شناسایی است. بازیگران مکمل، هرچند چیز خاصی ندارند، همگی خوب هستند. 'بریزی' به وضوح یکی از فیلم‌های کمتر دیده شده ایستوود است، همانطور که از داشتن کمتر از 2000 رای در لاتر باکسد مشخص است. حدس می‌زنم این فیلم برای همه نیست، اما من آن را توصیه می‌کنم - ریتم آن کامل نیست، اما چیزی نیست که به شدت کند باشد.