فیلم Sanctuary 2022

در فیلم «پناهگاه» به کارگردانی زکری ویگون، یک دامیناتریکس و مشتری ثروتمندش در طول یک شب در یک سوئیت لوکس هتلی، درگیر یک نبرد پیچیده قدرت می‌شوند. این فیلم یک داستان عاشقانه/هیجانی با پیچیدگی‌های روانی است. با این حال، لحن فیلم ناهماهنگ و نامنظم است و کارگردانی آن دچار ضعف است، اما بازی‌های دو بازیگر اصلی بسیار عالی هستند. هل (با بازی کریستوفر ابوت) وارث یک...

در فیلم «پناهگاه» به کارگردانی زکری ویگون، یک دامیناتریکس و مشتری ثروتمندش در طول یک شب در یک سوئیت لوکس هتلی، درگیر یک نبرد پیچیده قدرت می‌شوند. این فیلم یک داستان عاشقانه/هیجانی با پیچیدگی‌های روانی است. با این حال، لحن فیلم ناهماهنگ و نامنظم است و کارگردانی آن دچار ضعف است، اما بازی‌های دو بازیگر اصلی بسیار عالی هستند. هل (با بازی کریستوفر ابوت) وارث یک شرکت بزرگ است و به زودی به عنوان مدیرعامل آن منصوب می‌شود، که به معنای پایان دادن به رابطه حرفه‌ای طولانی‌مدتش با یک دامیناتریکس به نام ربکا (با بازی مارگارت کوالی) است. زمانی که هل تلاش می‌کند این رابطه را با یک هدیه گران‌قیمت به پایان برساند، ربکا به هیچ عنوان این موضوع را نمی‌پذیرد. این موضوع به یک شب وحشیانه از بازی‌های جنسی و شکنجه‌های روانی منجر می‌شود، در حالی که قدرت و دینامیک‌های جنسی در یک گردباد از آشوب به هم می‌پیوندند. برای بیننده، این رفت و برگشت مداوم فیلم را به شدت آزاردهنده می‌سازد. ربکا که به طور طبیعی باید تمامی قدرت را بر مشتری‌اش داشته باشد، در اینجا با هل مواجه است که او نیز دارای مقدار قابل توجهی قدرت است. هر دوی آن‌ها بازیگران ماهری هستند و می‌توانند به راحتی یکدیگر را تحت کنترل درآورند. این جنبه از فیلم بیشتر از آنکه جذاب باشد، آزاردهنده است، به‌ویژه زمانی که نمی‌توان فهمید در هر لحظه چه کسی حقیقت را می‌گوید. این یک نمایش بزرگ است. هل به خود ارزش زیادی نمی‌دهد و این موضوع از طریق سناریوهای پیچیده و تحقیرآمیزی که برای ربکا می‌نویسد، مشخص می‌شود. او می‌داند که هل مشکلاتی با پدرش دارد و به نقاط ضعف او حمله می‌کند. قدرت هل بر ربکا تماماً به پول مربوط می‌شود. داستان زمانی که ربکا به کمی باج‌خواهی متوسل می‌شود، لبه‌اش را از دست می‌دهد و این موضوع به روحیه شخصیت او آسیب می‌زند. ایده‌های پیچیده‌ای درباره جنسیت و سرمایه‌داری در داستان وجود دارد، اما این ایده‌ها به خاطر صحنه‌هایی که به نظر می‌رسد تنها برای تحریک احساسات یا ایجاد خنده‌های نامناسب اضافه شده‌اند، نادیده گرفته می‌شوند. داستانی که به نظر می‌رسد به سمت فمینیسم متمایل است، به داستانی تبدیل می‌شود که بیشتر آزاردهنده و مشکل‌ساز است. زمانی که یک فیلم تنها شامل دو بازیگر باشد، باید آن‌ها به اندازه کافی قوی باشند تا از محتوای فیلم پشتیبانی کنند. خوشبختانه اینجا چنین مشکلی وجود ندارد. این دو شخصیت پیچیده هستند و کوالی و ابوت به خوبی آن‌ها را به تصویر می‌کشند. او ربکا را به عنوان یک نوع درمانگر نامتعارف بازی می‌کند و هل به عنوان یک مرد شکسته با تصویر ذهنی ضعیف از خود قابل قبول است. ژانر هیجان‌انگیز دامیناتریکس بزرگ نیست و «پناهگاه» به خوبی بازی شده و تحریک‌آمیز است. با این حال، من فیلم‌برداری را آماتوری و ناامیدکننده یافتم و به نظر نمی‌رسد این پروژه به مخاطبان وسیعی دست یابد. این فیلم فقط یک فیلم جشنواره‌ای است و بس.