فیلم The Cider House Rules 1999

"قوانین خانه سیب" (۱۹۹۹) به ظاهر یک اثر تاریخی با کیفیت درباره زندگی در یک باغ سیب و یتیم‌خانه‌ای در مین در دوران جنگ جهانی دوم است. توبی مگوایر در نقش هومر ولز بازی می‌کند، که در یک یتیم‌خانه دورافتاده بزرگ شده و مورد توجه سرپرست آن، دکتر لارج (مایکل کین) قرار دارد، که دانش پزشکی وسیع خود را به این جوان منتقل می‌کند. در...

"قوانین خانه سیب" (۱۹۹۹) به ظاهر یک اثر تاریخی با کیفیت درباره زندگی در یک باغ سیب و یتیم‌خانه‌ای در مین در دوران جنگ جهانی دوم است. توبی مگوایر در نقش هومر ولز بازی می‌کند، که در یک یتیم‌خانه دورافتاده بزرگ شده و مورد توجه سرپرست آن، دکتر لارج (مایکل کین) قرار دارد، که دانش پزشکی وسیع خود را به این جوان منتقل می‌کند. در سن ۲۱ سالگی، هومر تصمیم می‌گیرد یتیم‌خانه را ترک کند و به همراه یک زوج که برای سقط جنین غیرقانونی آمده‌اند، به کار در باغ سیب مشغول شود. آیا او هرگز به یتیم‌خانه برمی‌گردد؟ اما آنچه فیلم را برای کسانی که به پیچیدگی‌های اخلاقی و جایگاه قوانین ظاهری و درونی علاقه دارند، جذاب می‌کند، لایه‌های زیرین آن است. به عنوان نمونه، فیلم قوانین ظاهری را با قوانین اخلاقی ذاتی مقایسه می‌کند. قوانین ظاهری می‌توانند بنا به شرایط فردی شکسته شوند بدون اینکه اثرات منفی داشته باشند، مانند قوانین خانه سیب در فیلم یا گذر از دیوار در آبشار نیاگارا برای گرفتن عکس بهتر؛ اما قوانین اخلاقی ذاتی را نمی‌توان بدون عواقب شدید نقض کرد. برای مثال، کارگران باغ سیب به درستی قوانین خانه سیب را که توسط افرادی وضع شده که نمی‌دانند زندگی و کار در آنجا چگونه است، مسخره می‌کنند، اما یکی از کارگران یک قانون روحانی جهانی را نقض می‌کند و به همین دلیل یک رابطه نزدیک و چیزی بدتر را از دست می‌دهد، که ایده "دستمزد گناه مرگ است" را منتقل می‌کند. مثال دیگری شامل قوانین جامعه است که از فرد می‌خواهد مدارک معتبر داشته باشد تا کارهایی را که دکتر لارج انجام می‌دهد، انجام دهد، و این امر کاملاً منطقی است، اما مدارک رسمی روی دیوار برای برخی افراد، مانند هومر که به طور کامل در کار خود متخصص است، بی‌معناست. بنابراین، لارج مدارک "معتبر" جعلی ایجاد می‌کند تا مقامات و بیماران را راضی کند. همچنین، والی و کندی (پاول راد و شارلیز ترون) در ابتدای فیلم به طور impulsively سقط جنین غیرقانونی انجام می‌دهند، اما در پایان به نظر نمی‌رسد که دیگر بخواهند زندگی جنسی پرشوری داشته باشند (که این با گفتن اینکه هیچ رابطه جنسی نخواهند داشت متفاوت است). آن‌ها بدون شک به شدت از تصمیم‌شان برای نقض قوانین و انجام سقط جنین که در آن زمان غیرقانونی بود، پشیمان هستند. به وضوح فیلم نه به شدت چپ‌گرا است و نه به شدت راست‌گرا؛ بلکه در بازتاب‌های واقع‌گرایانه‌اش از پیچیدگی‌ها و ابهامات اخلاقی در میانه قرار دارد. هر دو طرف بحث سقط جنین، به عنوان مثال، ارائه شده‌اند. و در حالی که می‌توان ادعا کرد که فیلم به طور نسبی از موضع طرفدار انتخاب حمایت می‌کند، به هیچ وجه دیدگاه محافظه‌کارانه را نادیده نمی‌گیرد و به طور مؤثری نشان می‌دهد که این بحث پیچیده‌تر از سیاه و سفید است. به عنوان مثال، اگر مردی بر روی زنی تحمیل شود و او باردار شود، زندگی درون او به انتخاب او نیست و بنابراین او به نوعی حق دارد که آن زندگی را با خون فرزند بر دوش مردی که او را باردار کرده، سقط کند. در جایی دیگر، هومر موضع محافظه‌کارانه را مطرح می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که مردم باید به اندازه‌ای مسئول باشند که قبل از باردار شدن زن، خود را کنترل کنند و موضوع زشت سقط جنین به وجود نیاید. دکتر لارج بعداً اظهار می‌دارد که ای کاش دنیا به اندازه‌ای که هومر آن را می‌بیند، ایده‌آل بود، اما در عوض ما در سیاره‌ای به شدت پیچیده گیر کرده‌ایم که مردم همیشه انتخاب‌های نادرستی انجام می‌دهند و این انتخاب‌ها تأثیر منفی زنجیره‌ای دارند. مدت زمان فیلم ۲ ساعت و ۶ دقیقه است و در مکان‌های مختلفی از جمله نورث‌همپتون، ماساچوست (یتیم‌خانه)، دامراستون، ورمانت (باغ سیب)، برنارد، کُریا و ساند بیچ، مین و همچنین مکان‌های اطراف نیوانگلند فیلم‌برداری شده است. امتیاز: B+