فیلم The Forgotten 2004

عشق در برابر تفکر تحلیلی سرد فیلم "فراموش‌شده" که در سال ۲۰۰۴ به کارگردانی جوزف روبن منتشر شد، داستان تلی (با بازی جولیان مور) را روایت می‌کند، مادری که متوجه می‌شود تمام نشانه‌های فرزند ۹ ساله‌اش که فوت کرده، از جمله عکس‌ها، ویدیوها، مدارک و خاطرات دیگران، به طور کامل پاک شده است. روانشناس او (گری سینایس) و همسرش به او می‌گویند که دچار توهم است،...

عشق در برابر تفکر تحلیلی سرد فیلم "فراموش‌شده" که در سال ۲۰۰۴ به کارگردانی جوزف روبن منتشر شد، داستان تلی (با بازی جولیان مور) را روایت می‌کند، مادری که متوجه می‌شود تمام نشانه‌های فرزند ۹ ساله‌اش که فوت کرده، از جمله عکس‌ها، ویدیوها، مدارک و خاطرات دیگران، به طور کامل پاک شده است. روانشناس او (گری سینایس) و همسرش به او می‌گویند که دچار توهم است، اما او به حقیقت ایمان دارد. اینجاست که جستجوی هیجان‌انگیز او برای حقیقت آغاز می‌شود، جایی که او با اش (با بازی دومینیک وست) همکاری می‌کند و با مأموران NSA مواجه می‌شود. نقدهای "فراموش‌شده" به شدت متضاد هستند که این موضوع لزوماً بد نیست، زیرا برخی از بهترین آثار هنری نظرات را تقسیم می‌کنند. این فیلم به طور واضح نقاط ضعفی دارد و افرادی که آن را دوست ندارند، به این نقص‌ها می‌پردازند. از نظر سبک، این فیلم به "پیشگویی‌های مگس‌مرد" (۲۰۰۲) شباهت دارد، اما به خوبی، پیچیدگی یا هنری بودن آن نیست. شباهت‌هایی با "مستندهای ایکس" وجود دارد که دو شخصیت اصلی آن، یکی از آنها زن سرخ‌مو، در جستجوی حقیقت در داستانی علمی-تخیلی/معمایی هستند که دولت نیز به نوعی در آن دخیل است. با توجه به نقدهای بسیار مختلط، من فقط با نیم‌نگاهی به ۱۵ دقیقه اول فیلم را تماشا می‌کردم، اما وقتی تلی (مور) با اش (وست) روبرو می‌شود و سپس با او همکاری می‌کند، توجه من جلب شد. اش یک بازیکن سابق NHL است که از زندگی ناامید شده و به الکل پناه برده است. چه اتفاقی تلخی باعث شده او از زندگی تسلیم شود و به الکل روی آورد؟ این را به شما واگذار می‌کنم تا کشف کنید. به یاد دارید بازیگران بزرگ مرد گذشته را، مانند چارلتون هستون، کلینت ایستوود، برت رینولدز و شاید حتی مارلون براندو؟ چیزی در مورد آنها وجود داشت که آنها را متمایز می‌کرد و وقتی روی پرده بودند، توجه شما را جلب می‌کردند. دومینیک وست نیز از آن دسته بازیگران است. او ما را به یاد جیمز رمار می‌اندازد، که ممکن است او را به عنوان آژاکس در "جنگجویان" (۱۹۷۹) به یاد بیاورید. زیرگفتار مربوط به مستی اش با من ارتباط برقرار کرد، زیرا من افرادی را می‌شناسم، افرادی با استعدادهای فوق‌العاده مانند اش، که به طور اساسی تسلیم شده و به الکل روی آورده‌اند و زندگی خود را هدر می‌دهند. ذکر این نکته که گاهی اوقات خودم نیز وسوسه شده‌ام تسلیم شوم (هرچند نه به الکل) نیز قابل توجه است. می‌توانم ارتباط برقرار کنم و مطمئنم شما هم می‌توانید. همانطور که گفته شد، این فیلم داستانی علمی-تخیلی/معمایی است و بنابراین توضیحات آن (بدون لو دادن داستان) تا حدی غیرواقعی است، اما لزوماً غیرقابل باور نیست. "پرواز برنامه" (۲۰۰۵) نیز فیلمی با تم مشابه بود؛ هرچند توضیحات آن غیرواقعی نبود، اما کاملاً غیرقابل باور بود. بنابراین اگر نمی‌توانید غیرواقعی بودن را تحمل کنید، پیشنهاد می‌کنم "فراموش‌شده" را فراموش کنید. "فراموش‌شده" در واقع داستان عشق در برابر تفکر تحلیلی سرد است. شخصاً من در میانه این دو دینامیک قرار دارم. این تضاد باعث شده است که شخصیت اسپاک بسیار جذاب باشد. به یاد دارید قسمت "این سمت بهشت" از "استار ترک" را که او توانست از پایبندی سخت‌گیرانه‌اش به منطق آزاد شود و برای اولین بار گرما و شادی عشق را تجربه کند؟ در پایان این قسمت او با اندوه می‌گوید که این اولین بار در زندگی‌اش بود که واقعاً خوشحال بود. "فراموش‌شده" داستان تلاش‌های طاقت‌فرسا و پیروزی‌های بالقوه است، برای هر دو شخصیت تلی و اش. اگرچه منطق مهم است، اما عشق قدرتمندتر است. همچنین گرم‌تر و زندگی‌زا است. این فیلم کوتاه و شیرین است و تنها ۱ ساعت و ۲۶ دقیقه طول می‌کشد قبل از تیتراژ. دی‌وی‌دی آن نسخه‌ای با پایان جایگزین دارد که در آن توطئه ممکن کمتر بدخواهانه است. ابتدا نسخه سینمایی را تماشا کنید و سپس به بخش صحنه‌های حذف‌شده بروید و دو صحنه حذف‌شده و پایان جایگزین را تماشا کنید (مگر اینکه بخواهید کل فیلم را دوباره ببینید که این ضروری نیست). باید بگویم که صحنه بوسه هرگز نباید حذف می‌شد. این صحنه کار می‌کند. اما شاید سازندگان فیلم نمی‌خواستند تلی را به عنوان یک زن ممکنه بی‌وفا به تصویر بکشند که این هم چیز بدی نیست. به نظرات منفی کسانی که "فراموش‌شده" را درک نکرده‌اند گوش ندهید. دلیل اینکه آنها "فراموش‌شده" را درک نکرده‌اند این است که ترازوی ذهنشان به شدت به سمت منطق سرد متمایل است، اما آنها نیازی به ماندن در این حالت ندارند. :) مدت زمان فیلم ۱ ساعت و ۳۹ دقیقه است و در منطقه نیویورک سیتی فیلم‌برداری شده است. نویسنده: جرالد دی پگو. امتیاز: B/B-