فیلم The Phoenician Scheme 2025

این فیلم به وضوح نمونه‌ای دیگر از دیدگاه منحصر به فرد وس اندرسون است، که کارگردان به خوبی فضایی برای درخشش هر بخش از تولید فراهم کرده است؛ از طراحی تولید لوکس آدام استوکهوزن گرفته تا موسیقی witty الکساندر دسپلات و فیلمبرداری بی‌نقص برونو دل‌بونل. اما جایی که فیلم به تعادل نادری می‌رسد، در کاوش‌های تماتیک است: با به تصویر کشیدن تحول مردی که به خاطر...

این فیلم به وضوح نمونه‌ای دیگر از دیدگاه منحصر به فرد وس اندرسون است، که کارگردان به خوبی فضایی برای درخشش هر بخش از تولید فراهم کرده است؛ از طراحی تولید لوکس آدام استوکهوزن گرفته تا موسیقی witty الکساندر دسپلات و فیلمبرداری بی‌نقص برونو دل‌بونل. اما جایی که فیلم به تعادل نادری می‌رسد، در کاوش‌های تماتیک است: با به تصویر کشیدن تحول مردی که به خاطر خودپسندی و جاه‌طلبی‌اش دچار سقوط می‌شود و در نهایت به یک پدر آسیب‌پذیر و نجات‌یافته تبدیل می‌شود، نویسنده-کارگردان یک بازتاب واقعی از پشیمانی، اتصال دوباره خانواده و فداکاری شخصی ارائه می‌دهد. عملکردهای ظریف اما عمدی بنیشیو دل تورو، میا تریپلتون و مایکل سِرا این هسته عاطفی را تقویت کرده و انسانیّت را به دنیای دقیقا مصنوعی فیلم می‌آورد. امتیاز: B من به شدت این فیلم را تحسین می‌کنم؛ فکر می‌کنم به طرز فوق‌العاده‌ای ساخته شده است. من فیلم‌های وس اندرسون را دوست دارم و بر اساس سبک او، این فیلم پر از درام و چاشنی‌های با مزه بود. نمی‌دانم یک بازیگر چه مهارتی نیاز دارد تا با تقریباً یک حالت چهره در تمام طول فیلم بنشیند و در عین حال میلیون‌ها احساس را بدون گفتن کلمه‌ای منتقل کند. هرچه که آن مهارت باشد، واقعاً hypnotizing است و این فیلم به طرز بی‌نظیری آن را به نمایش گذاشت. تمام بازیگران در این فیلم فوق‌العاده بودند و طراحی تولید نیز شگفت‌انگیز بود که من آن را واقعاً دوست دارم. طراحی تولید اصلی‌ترین دلیلی است که وس اندرسون کارگردان محبوب من است. من vibe او و زیبایی‌شناسی‌اش را دوست دارم؛ این حس شبیه به یک خانه عروسکی قدیمی دهه ۷۰ است که با خوردن بستنی در یک روز بسیار گرم تابستان ترکیب شده است. نمی‌توانم آن را توضیح دهم، اما این حس به بهترین شکل زیبایی‌شناسی وس اندرسون را توصیف می‌کند.